หากคุณขับขี่ไปตามสุสานทหารในวันนี้และชมจารึกแห่งหนตกแต่งด้วยสรรพสิ่งประดับตกแต่ง***กด้วยพวงหรีดคริสต์มาสที่ทำด้วยน้ำเสียงคันธนูสีแดงสดคุณจะได้เห็นการทำงานของ Wreaths ทั่วอเมริกา

ทั่วประเทศและทั่วโลกมีอาสาหลายพันมนุษย์กำลังสานต่อธรรมเนียมประเพณียี่สิบตกปีที่เริ่มแรกในปี 1992 เพราะว่ามีพวงมาลาพ้น 4,000 ผืนที่บริจาคเพราะ Morrill Worcester ซึ่งเป็นประเพณีแห่งดำเนินต่อไปในดวงเดือนธันวาคมพวงหรีดเหลือแหล่ร้อยหลายโพกถูกวางเก็บบนหลุมศพเพื่อจะเป็นการระลึกถึงผู้บริจาคเพื่ออิสรภาพสิ่งของเรา

นายการบริจาคอย่างสงบของ Worcester19 ทุกปีที่ผ่านมา 4,000 หรีดสำหรับสุสานอาร์จ๋อตันได้ตกเป็นของขวัญแห่งความรักใคร่ประจำปีจากผู้ก่อกำเนิดพวงหรีดเมนนี้ที่ยอมรับว่าอิสรภาพไม่ไหวฟรีเนื่องจากความใจกว้างและความปรารถนาที่จะนึกถึงผู้ที่เสียสละเขาจึงเริ่มขนมธรรมเนียมที่ค่อนข้างกำกวมเป็นเวลา 12 ปีจนถึงรูปถ่ายตีอินเทอร์เน็ตในที่ปี 2548 แสดงพวงหรีดคริสต์มาสบนหลุมฝังศพที่ปกคลุมพร้อมด้วยหิมะของอาร์ลิงหนึ่งพันกิโลกรัม

<รูป id = "ไฟล์แนบ _7386">

ในขณะที่ภาพถ่ายแพร่กระจายด้วยกันแพร่กระจายคนแห่งหนไม่ระบุชื่อได้เพิ่มคำบรรยายทัศนียภาพ: 1C; พักผ่อนง่ายนอนหลับสบายพี่ชายสิ่งของฉันรู้ดุงานนี้จ้าขึ้นงานของคุณเสร็จจากนั้นพักผ่อนง่ายนอนสบายคนอื่น ๆ พากันมาแห่งหนคุณล้มยอมจัดขึ้นความราบรื่น, ความสงบสุขกับอำลา 1D;

คำพูดแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและคำขอพวงหรีดหลั่งไหลเข้ามาเพื่อที่ปลงศพทหารอื่น ๆ ทั่วราชอาณาจักรซึ่งทำให้นายวอร์เชสเตอร์และครัวเรือนของเขาจัดตั้งหน่วยงานไม่เสาะหาผลกำไร ผกาข้ามประเทศสหรัฐอเมริกา ด้วยกิจการที่จะจดจำให้เกียรติและถ่ายทอด

อะไรที่ทำให้ผู้ประดิษฐ์ 65 ปีผู้ประดิษฐ์ บริษัท กำเนิดพวงมาลารายใหญ่สุดโต่งในพื้นโลกมอบพวงหรีดนับโพกหัวรายการที่ช่วง 26 ปีที่ผ่านมา? / p> |

นายWorcester เล่าว่าเมื่อเขาดำรงฐานะผู้ให้บริการหนังสือพิมพ์อายุ 12 ปีเขาได้รับบำเหน็จจากการแข่งขันสมัครสมาชิก Bangor Daily News ซึ่งส่งเขาเจียรยังพระนครของ Nation19คนสนับสนุนหินเช็ดขาวแห่งสุสานอาร์ลิงตันก่อสร้างความประทับใจปันออกกับเขาที่ไม่เคยทิ้ง

หลายพรรษาต่อมาณปีคริสโคลนตมาส 1992 บริษัท แห่งประสบความสำเร็จสรรพสิ่งนักธุรกิจ Worcester Wreath มีหรีดเกิน 4,000 ช้าในฤดูทำกับพวกเขาขอบพระคุณที่ความสำเร็จของเขาเกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากการปล่อยวางของทหารอเมริกันและระลึกถึงหลุมฝังศพเช็ดขาวนกเขาจึงโทรไปหาสมาชิกรัฐสภาของเขาและได้รับอนุญาตอย่างปลอดภัยขนมจากสุสานอาร์ลิงตัน

เช่นกันกำมือเล็กน้อยของอาสาสมัครพวกเขาขับรถบรรทุกสรรพสิ่งมาลัยไปอาร์ลิงตันและใช้เวลาหกชั่วโมงต่อมาแจกพวกเขาบนบานหลุมศพธรรมเนียมประเพณียังคงเงียบ ๆ เป็นเวลาหลายชันษาโดยคนที่ไม่แสวงหาการประชาสัมพันธ์รูปปี 2005 ได้มาเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งและปิดผนึกโชคชะตาราศีของเขา

วันนี้อาสาสมัครหลายพันมนุชจะแปะพวงมาลาสถานที่สุสานนักสู้อเมริกันทั่วโลกสุสานแห่งชาติในที่สทอนตันเป็นผู้รับมาแหล่ปีต่อจากนั้น